Peloponnisos SearchDESTINATIONS FOR EVERY TRAVELER

Ταΰγετος

ΝΟΜΟΣ: Λακωνίας, Μεσσηνίας, Αρκαδίας

Clear
7.45ºC

Υψόμετρο

2.000 - 3.000

Χλωρίδα

Θαμνώνες, Αγριελιές, Πουρνάρια, Σχίνοι, Αριές, Σείκια, Κουτσουπιές, Σπάρτα, Φιλλύκια, Κουμαριές, Σφενδάμια, Γκορτσιές, Χαρουπιές, Δρύες, Κυπαρίσσια, Αγριοτουλίπες, Κυκλάμινα, Ανεμώνες, Μαργαρίτες, Ορχιδέες, Αφάνες, Θυμάρι, Θρούμπες, Φασκόμηλο, Γαλατσίδες, Πεύκα, Έλατα, Καστανιές, Πλάτανοι, Αγριοκορομηλιές, Ιτιές, Λεύκες, Μυρτιές, Άγριες ροδιές, Πικροδάφνες, Λυγαριές

Πανίδα

Αλεπούδες, Ασβοί, Κουνάβια, Λαγοί, Σκαντζόχοιροι, Τσακάλια, Χρυσαετοί, Πέρδικες, Τσίχλες, Χελώνες, Οχιές, Πεταλούδες, Κοράκια, Τσαλαπετεινοί, Κουνάβια

Προστατευμένη Περιοχή

Natura 2000, Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (ΣΠΠ)

Υποδομές

Σπηλαιολογία, Ορεινή ποδηλασία, Πεζοπορία, Ορειβασία, Αναρρίχηση

Με μέγιστο ύψος τα 2.407 μ. στην κορυφή του Αγιολιά, μήκος 115 χλμ., μέγιστο πλάτος 30 χλμ. και έκταση 2.500 τ.χλμ. ο Ταΰγετος δίκαια χαρακτηρίζεται το πιο ψηλό και επιβλητικό βουνό της Πελοποννήσου. Η οροσειρά απλώνεται προς τρεις βασικές κατευθύνσεις, προς τη λεκάνη της Μεγαλόπολης, τη Σπάρτη και τη χερσόνησο της Μάνης ως το ακρωτήριο Ταίναρο. Τα φαράγγια της Μεγάλης Λαγκάδας και του Σαγγιά χωρίζουν τον Ταΰγετο σε βόρειο-κεντρικό και κεντρικό-νότιο αντίστοιχα. Κατά μήκος της οροσειράς συναντώνται και άλλες, μικρότερες κορυφές, όπως το Σιδηρόκαστρο (2.228μ.), το Χαλασμένο βουνό (2.204μ.), το Βασιλικό Βουνό (2.100μ.), το Σπανακάκι (2.098μ.), η Νεραϊδοβούνα (2.031μ.), ο Άη Γιώργης (2019μ.), η Ξεροβούνα (1.852μ.), ο Νεραϊδόβραχος (1.784μ.), η Ζίζιαλη (1468μ.) κ.ά.

Γνωστός και ως Πενταδάκτυλος στα βυζαντινά χρόνια (χάρη στις πέντε κορυφές του), φαίνεται να απόκτησε την επίσημη ονομασία του από την Ατλαντίδα Ταϋγέτη, την οποία η μυθολογία θέλει σύζυγο του βασιλιά Λακεδαίμονα και μητέρα του Ευρώτα.

Η γεωλογική του ταυτότητα παρουσιάζει ισάξιο ενδιαφέρον, μιας και εκτός από τα ασβεστολιθικά και σχιστολιθικά πετρώματα, ο Ταΰγετος είναι εξίσου γνωστός για τα μάρμαρά του (όπως τα κόκκινα μάρμαρα στα Δημαριώτικα της Μάνης, ο Σερπεντίτης, η λευκή κρυσταλλίνα της Μάνης). Σημαντικές θέσεις στις γεωλογικές του αναφορές έχει το ιστορικό και κατάφυτο φαράγγι του Βυρού (κατά μήκος του διερχόταν η αρχαία Βασιλική Οδός που ένωνε την αρχαία Σπάρτη με το λιμάνι της Καρδαμύλης.), αλλά και η «πυραμίδα» στην κορυφή του Αγιολιά, με το ομώνυμο ξωκλήσι, που λόγω του θαυμαστού πυραμοειδούς σχήματός της έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών θεωριών και εικασιών. Επιπλέον, το οροπέδιο του Νικολακάκου, σε υψόμετρο 866μ. μεταξύ Κίττας-Λάγειας-Ολυμπιών, διαθέτει ασύγκριτο φυσικό κάλλος.

Τον δικό της ρόλο στην ανακύκλωση και διατήρηση της πλούσιας χλωρίδας και πανίδας παίζει η ύπαρξη πολλών μικρών ποταμών που πηγάζουν από το βουνό αλλά και πολλών ρεμάτων, που συμπληρώνουν τον υδάτινο πλουραλισμό του ορεινού του χάρτη. Λόγω της σύστασης των πετρωμάτων πολλά από αυτά διαπερνούν το πορώδες έδαφος και κυλούν στο εσωτερικό του, δημιουργώντας μέσω της διάβρωσης αξιοθαύμαστα σπήλαια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα υπόγεια ποτάμια των σπηλαίων του Δυρού, του Δράκου που εκβάλλει στο χωριό Άγιος Δημήτριος του Δήμου Λεύκτρου, όπου και το σπήλαιο «καταφύγι Σελίνιτσας». Αξιοπρόσεκτη παρουσία έχουν και οι διάσπαρτες πηγές (της Αγίας Μαρίνας στην Άρνα, οι πηγές «Πενταυλοί», «Μαγγανιάρη» κ.ά.), ενώ στην περιοχή κυρίως της Μάνης βρίσκονται και πηγές γνωστές για τις ιαματικές τους ιδιότητες.

Τα οικοσυστήματα που αναπτύσσονται στον βοτανικό παράδεισο του Ταϋγέτου ποικίλλουν τόσο σε αριθμό όσο και χαρακτηριστικά. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από έλατα και αιωνόβια μαυρόπευκα, ενώ λόγω της μεγάλης του έκτασης, στις πλαγιές και στις κορυφές του βρίσκουν το πιο φιλόξενο «σπίτι» 30 ενδημικά είδη που συναντώνται αποκλειστικά εκεί, με συνολικά καταγεγραμμένα πάνω από 600 διαφορετικά. Σε σχέση με την πανίδα, έχουν παρατηρηθεί 85 είδη πουλιών, 19 θηλαστικών, 33 ερπετών και αμφιβίων, ενώ θεωρείται μία από τις δύο πιο σημαντικές περιοχές της Πελοποννήσου για τις πεταλούδες και τα έντομα. Χάρη στον φυτικό και ζωικό πλουραλισμό του, ο Ταϋγετος έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 και ειδικότερα η περιοχή Μεγάλη Λαγκάδα, στον οικισμό της Τρύπης, έχει χαρακτηριστεί Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά.

Στις παρυφές του έχει αναπτυχθεί, αιώνες τώρα, ένα πολυπρόσωπο οικιστικό μωσαϊκό, με πληθώρα ορεινών οικισμών που συμβιώνουν και τελούν σε πλήρη εξάρτηση με τον ζωοδότη Ταΰγετο.